Kaolin, odnosno keramička glina, pa i ugalj kopali su se u okomitim oknima koje je obezbjeđivala drvena podgrada koja se i danas vidi.

Nije istruhla, jer je, kažu stručnjaci čuvaju gasovi. Izučavana je1984. godine na jednom instutitu u Zagrebu. S obzirom da su rudničke jame duboke kao najdublji bunari, mjesto je prozvano Bunarine.

Magistar geodezije iz ovog kraja Petar Katanić, kaže da je eksploatacija kaolina, odnosno uglja prestala prije 150 godina, piše Avaz.

Okna su ostala otvorena, a iz njih kulja otrovni gas CO-2 opasan i po ljude i po životinje.

Jedan od mještana prije pedesetak godina, na Bunarine je odveo psa da ga u njih baci, jer ga nije slušao.  Samo što se sageo, istog trenutka je otrovan gasovima i podlegao na licu mjesta.

Gas CO-2 je otrovan i s tim se ne treba igrati. Nažalost bunari nisu ni obezbijeđeni, stoje otvoreni nasred šume. Danas smo na ulazu u jedan bunar vidjeli uginulu životinju, otrovao ju je opasni plin.

''Koncentracija CO-a na ovom mjestu je ogromna. S obzirom da je on teži od zraka, lebdi nad zemljom visine do tridesetak centimetara i za svakog ko se približi bunarima i sagne posljedice mogu biti fatalne'', kaže Katanić, a prenosi Avaz.

Zato ljudi dođu na Bunarine, sa udaljenost od oko pedeset metara vide čudo i brzim koracima se vraćaju nazad.

(Amila Alijagić)