Trećeg novembra 1993. godine Slobodan Praljak, ispred Glavnog stožera HVO-a izdao je zapovijed pod nazovom „Mogućnost korištenja eksploziva“, tražeći odgovor Blaškića. Radi se o fabrici eksploziva „Vitezit“ u Vitezu. Praljak piše:  

1.Procijenite mogućnost postavljanja većih količina eksploziva prema Travniku i ostalim muslimanskim položajima koji bi aktiviranjem prouzročio veće materijalne štete i nanio gubitke u život sili.

2.Utvrdite količine eksploziva koji se nalazi u rezervi i o tome me izvjestite.

3.Procijenite efekte koje bi izazvale aktivnosti pod tačkom 1. prema neprijatelju, nama i UNPROFOR-u.

4.Način miniranja tvornice, posljedice ida li to imaš pod kontrolom.

Praljak je zatražio da ga Blaškić odmah izvijesti o svemu.

Blaškić odgovara i navodi prostor „gdje muslimanske snage i naselja imaju čine apsolutnu većinu je prostor Bošnjakovog gaja u neposrednoj blizini protmetnice od raskrižja u Docu prema Gučoj Gori“: „Smatram da bi od posljedica vazdušnog udarnog talasa posebno bili pogođeni rejoni Polje Slavka Gavrančića, Dolac na Lašvi, Novo Naselje, Grahovik, Kmetići, Guvna, Vakuf i sam grad Travnik. Središte Travnika od Bošnjakovog gaja udaljeno je oko 3,5 kilometara. Postoji opasnost da vazdušni udar ugrozi i naše sopstvene snage, naselja po dubini i snage UNPROFOR-a u Biloj. Istina, daleko manje nego za navedene rejone“, objašnjava Blaškić generalu Praljku.

Količine eksploziva sa kojim HVO srednje Bosne raspolaže? Blaškić otkriva da posjeduju 82 hiljade kilograma nitroglicerina, 52 hiljade kilograma praškastog TNT-a. Moglo bi se proizvesti još 1.500 kilograma TNT-a i 60 hiljada kilograma praškastog eksploziva.

Blaškić potvrđuje da bi efekti udarnog talasa nanijeli posljedice naseljima i gradu Travniku gdje žive muslimani, ali, upozorava Praljka da bi i bilo kakva posljedica koju bi osjetile UNPROFOR-ove jedinice imao loše odnose sa međunarodnim organizacijama. Blaškić je objasnio Praljku da je u stanju u roku od sati i po minirati i uništiti tvornicu.

Mr. Munib Kajmović je u svojim tekstovima objavio ovu neobičnu prepisku, objasnio je da je Vitezit najveća tvornica eksploziva na Balkanu. Količine eksploziva o kojima se govori, tvdi Kajmović, ima snagu manje atomske bombe. Svi se u Vitezu sjećaju eksplozije cisterne koju je HVO 18. aprila 1993. gurnuo u Stari Vitez, mjesto većinom naseljeno Bošnjacima. Porušen je istočni dio Starog Viteza, a manji potres je osjetila čitava srednja Bosna. Eksploziv kojim je Praljak namjeravao razoriti Travnik, imao bi nemjerljivo veću snagu. Radilo se o činu terorizma kakve smo gledali na ratištima Istoka, u Iraku i Siriji. Nije se usudio uništitit Travnik, jer su za manje od mjesec dana počeli konačni pregovori koji će dobiti konačno rješenje u Vašingtonskom sporazumu između Bošnjaka i Hrvata.    

Slobodan Praljak, iznenanda general, inače pozorišni reditelj, kojem se u Hagu sudi za udruženi zločinački poduhvat, sa Prlićevom grupom, raspravlja o životima civila kao u kakvom filmu.

U javnosti se danas uglavnom govori o radikalnim islamskim elementima, dok niko ne spominje ove ili slične terorističke planove. 

(Patria)