Do ovog ostrva se ne može doći 364 dana u godini, ali je uzbudljivo jer se nalazi na dohvat ruke, samo 500 metara od Mejnlanda, ostrva s kojeg se kreće na putovanje do Ejnhalova.


Nema trajekta koji bi vozili do Ejnhaloua, pa je putovanje koje svakog ljeta organizuje Društvo za kulturno nasljeđe Orkni jedina šansa da se dođe do ostrva. Čak i da imate brod, struje su ovde veoma jake pa je plovudba do Ejnahaloua veoma rizičan.
Ostrvo je široko svega 900 metara i u obliku je srca. Nisko je, ima svega 40 metara na najvišoj tački, iste je boje i kontura kao i druga škotska ostrva. Međutim, za razliku od njih, ovdje je vrijeme stalo.

Ostrvo Ejnhalou obavijaju brojne misterije. Stanovnici Orknija odrastaju slušajući priče o duhovima ostrva. Prema legendi, ostrvo su začarali zli, skandinavski duhovi koji pretvaraju u vazduh svakog ko pokuša da kroči na Ejnhalou.

Tu su i priče o sirenama i vodenim čarobnjacima koji mijenjaju oblik i dolaze na kopno samo ljeti.
Ovi mitovi su pomogli da ostrvo postane enigma. U Sagi o Orkniju, istorijskom spisu iz XIII vijeka o arhipelagu, Ejnhalou se samo usput pominje. Dok mnoga ostrva arhipelaga Orkni imaju svoj početak, pravo porijeklo Ejnhaloua skoro je u potpunosti nestalo.

„Lokalni stanovnici kažu da ostrvo postoji između svjetova – u geografskom i istorijskom smislu – i u tome ima mnogo istine“, kaže Den Li, arheolog sa Univerziteta u Invernesu.

„Nakon epidemije kuge 1851. godine, porodice koje su živjele na Ejnhalou su pobjegle. Kako bi očistio zemlju i osigurao da se niko ne vrati, gospodar je skinuo krovove sa svih kuća svojih podanika. Ostrvo je od tada nenaseljeno“, kaže Li, nationalgeographic.rs.

(Alen Avdić)