Smješten u državi Radžastan, na sjeverozapadu Indije, Džajpur je udaljen tek jedan sat od Nju Delhija. Danas je ova popularna turistička prijestonica poznata kao “ružičasti grad”, ali njene ulice nisu uvijek bile te boje. Naime, prije posete princa Alberta Edvarda, najstarijeg sina kraljice Viktorije i princa Alberta, ulice Džajpura bile su ili bijele ili “žućkaste boje”.

U nadi da će da impresionira svog kraljevskog kolegu, vladajući maharaja (“veliki kralj”) Džajpura, Ram Sing II, odlučio je da preuzme nešto radikalno. On je naredio da se sve zgrade u gradu prefarbaju u ružičastu boju koja simbolizuje gostoprimstvo. Na prijedlog svoje omiljene supruge, maharaja je čak otišao i korak dalje, pa je 1877. godine donio zakon kojim je bilo zabranjeno da zgrade u staroj četvrti grada budu bilo koje boje osim “Džajpur roze”. Ovaj zakon je i danas na snazi.

Prema jednom iskazu, prva osoba koja je Džajpur nazvala “Ružičasti grad” bio je pisac Stenli Rid, dopisnik za “The Times of India” koji je pisao o kraljevskoj posjeti princa od Velsa. Iako je nova boja grada bila više svijetlo kestenjasta, niko se nije suprotstavljao nadimku prestonice.

Ipak, to nije bilo sve. Ram Sing II, koji je vrlo dobro znao političku prednost dobijanja prinčevih dobrih ocjena, je čak podigao i muzej Grand Albert Hall u njegovu čast, a upravo je princ položio i prvi kamen temeljac tokom svoje posjete.


Iako je priča o princu Albertu Edvardu, odnosno kasnijem kralju Edvardu VII, jedna od najpopularnijih o tome kako je Džajpur dobio svoj ružičasti ten, postoje i druge teorije.

Pisac i istoričar Džajls Tilotson tvrdi da je Džapur “porumenio” u 19. vijeku u pokušaju da se iskopira stil građevina u Delhiju i Agri.

Kako god, Džajpur je jedini indijski “Ružičasti grad”, ali nije jedina monohromatska metropola u zemlji. U Radžastanu postoje i “Plavi grad” (Džodpur), “Bijeli grad” (Udajpur) i “Žuti grad” (Džajsalmer).

(Alen Avdić)