Nebojša Vukanović, lider Liste za pravdu i red proteklih dana je išao u Crnu Goru i Hrvatsku. Ono što je vidio ga je oduševilo, ali ne i iznenadilo.

Radi se o putevima, koje su proteklih godina izgradili u tim dvjema državama, kao i u Srbiji. Za to vrijeme u Hercegovini aktuelni režim Milorada Dodika nije izgradio ni centimetar novih puteva, što pokazuje njegovu brigu o južnom dijelu entiteta kojim "gospodari".

- Proteklih dana obilazio sam Hercegovinu te susjednu Crnu Goru, pogranični pojas, snimao dobre brze ceste i puteve koji se grade oko nas, kako bi Hercegovci shvatili koliko zaostajemo za komšijama, a da ne govorimo o Evropi i razvijenom svijetu. Poenta priče je da se svuda oko Hercegovine grade kvalitetni putevi, Srbija auto-put prema Crnoj Gori stigao do Požege, Hrvatska gradi auto-put do Dubrovnika, Federacija koridor 5C dolinom Neretve od mora preko Mostara do Sarajeva i Zenice, Crna Gora je premrežena brzim cestama tako da ćemo ostati zaostalo izolovano slijepo crijevo u koje niko neće da svrati, prije svega zbog užasnih puteva i saobraćajne mreže.

Autoput i makadam

Mnogi mediji, prije svega hrvatski i portali iz zapadne Hercegovine, prenijeli su video priloge koje sam snimio o završnim radovima na putu od Zavale do Slanog i Jadranskog mora, koje je sa 12 miliona maraka finansirala Vlada Republike Hrvatske, te put od Ravnog preko Popovog polja do magistralnog puta Trebinje – Ljubinje, koji finansira Vlada Federacije, a gradi se i novi put od Ravnog do Hutova i Neuma. Izrazio sam divljenje i poštovanje Hrvatima i Vladi Hrvatske koja ne priča puno već radi i vodi računa o svakom stanovniku, ulaže desetine miliona eura u puteve i druge razne projekte opštine Ravno, gdje živi jedva stotinjak hrvatskih porodica, mnogo više nego Republika Srpska u Hercegovinu, a stalno se vlasti busaju u prsa lažnim nacionalizmom i srpstvom, od koga narod nema nikakve koristi jer zaostajemo i vraćaju nas u 19-ti vijek.

U Plužinama, opštini na krajnjem sjeverozapadu Crne Gore, živi nešto više od 1.000 stanovnika, u cijeloj Pivi jedva nekoliko hiljada, ali uprkos tome Vlada Crne Gore ulaže milione, možda i desetine miliona eura, proširuje odličan magistralni put i gradi brzu cestu od Nikšića do Plužina i Šćepan Polja, granice sa Republikom Srpskom i BiH, kojom će se voziti brzinom od 100 kilometara na sat.

Sa druge strane, čim dođete u Republiku Srpsku dočeka vas makadam, stari uski put i drveni most, kao na rijeci Kwai, koji se raspada i nije bezbjedan za saobraćanje. Od granice sa Crnom Gorom je katastrofalan put, iako je ovo turistički kraj poznat po kampovima i splavarenju Tarom.

Prošlo je više od 10 godina kada se 11. januara 2015. godine autobus pun putnika survao u duboku provaliju jer je put propao pod teretom i snijegom, dvije mlade djevojke studentkinje su poginule, i od tada do danas, punu deceniju, uprkos obećanjima, najavama i predizbornim presjecanjem vrpca ništa nije urađeno, a spomenici pored puta i mladi izgubljeni životu nas opominju.

Od kada sam postao novinar, davne 2007. godine, počeo sam pisati tekstove i snimati priloge o lošim putevima, nakon čega je urađen tunel Čemerno i kratka dionica duga 10 kilometara na putu od Foče do Gacka. Nakon skupštinskih diskusija i priloga o kravama koje se poje vodom u lokvama i rupama na putu Trebinje – Ljubinje rekonstruisana je ova dionica, ali ukoliko u naredne dvije do tri godine ne bude snažan pritisak i protesti da se uradi put Gacko – Tjentište – Foča, Šćepan Polje – Foča – Istočno Sarajevo, te prevoj Žegulja, na putu Trebinje – Ljubinje, put Gacko – Nevesinje – Kalinovik i rekonstruiše put Trebinje – Nikšića – Bileća – Gacko, biće kasno jer će i ovo malo naroda da ode, privredne aktivnosti zamru, a Hercegovina nastaviti tiho da odumire.

Od kraja septembra, kad prođe turistička sezona, da ne otjeramo i ovo malo ljudi, moramo krenuti u ofanzivu i radikalniju borbu, blokade puteva bez puno najave, ne samo u Hercegovini već u Banjaluci, ispred sjedišta Puteva i Vlade Republike Srpske, jer sa Vladom i bagrom se ne može drugačije, mi smo za njih poslednja rupa na svirali, svaka priča i apel su uzaludni, i moramo se svim demokratskim sredstavima boriti protiv diskriminacije, izolacije i maćehinskog odnosa Laktaša i tamošnjeg centra moći prema Hercegovini, objavio je Vukanović u blogu.