Neobičan eksperiment tima profesora Ofera Feinermana pokazao je da su mravi bolji u ovim zadacima, a rezultate su opisali u studiji objavljenoj u Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).

Da bi uporedili dvije različite vrste, članovi istraživačkog tima koje je predvodila Tabea Dreyer, stvorili su realnu verziju takozvane „zagonetke prenosa klavira“, što je uobičajeni računarski problem koji se koristi na polju planiranja pokreta i robotike. U tom problemu se predmet neobičnog oblika, obično klavir, prenosi sa tačke A do tačke B u kompleksnom okruženju. Umjesto klavira, u eksperimentu su korišteni veliki predmeti u obliku slova T.



Naučnici su napravili dva labirinta, koja su se razlikovala samo po veličini. Manji je bio za mrave, a veći za ljude. U prvi su smjestili mrave iz vrste Paratrechina longicornis, koji se nazivaju i ludi mravi, a koji su dugi oko 3 milimetra i ima ih širom planete. U drugi su smješteni ljudi, dobrovoljci.

Mravi su imali tri izazova, jedan kao jedinke, kao mala grupa od 7 mrava i kao velika grupa od 80 mrava. Ljudi su takođe imali različite zadatke, jedan kao pojedinci, drugi kao manja grupa od 6 do 9 pojedinaca i treći kao velika grupa od 26 osoba.

Da bi poređenje bilo što smislenije, grupama ljudi je u nekim slučajevima zabranjena verbalna komunikacija, pa čak i gestikulacija, a nosili su i hirurške maske i naočare za sunce da bi sakrili usta i oči.

Naučnike nije iznenadilo da su u individualnim izazovima ljudi koristili kognitivne sposobnosti i bili bolji od mrava. U grupnim izazovima, međutim, situacija je bila potpuno drugačija, pogotovo za veće grupe. Ne samo da je grupa mrava bila efikasnija od pojedinačnih mrava, već su u nekim slučajevima bili efikasniji i od ljudi. Grupe mrava djelovale su proračunato i strateški, pokazavši kolektivnu memoriju koja im je pomogla da se bolje kreću i izbjegnu ponavljanje grešaka. S druge strane, ljudi nisu imali bolji performans u grupi. Kada je komunikacija zabranjena, bili su manje uspješni nego kao pojedinci. Kada je komunikacija ličila na onu među mravima, oni su birali „pohlepna“ rješenja, koja su djelovala atraktivno, ali nisu bila dobra na duže staze.

- Kolonija mrava je prava porodica. Svi mravi u gnijezdu su sestre i imaju zajednički interes. To je čvrsto povezano društvo u kome je saradnja važnija od takmičenja. Zato se kolonije mrava nekad nazivaju super organizmima, jer su kao živo tijelo sastavljeno od više „ćelija“ koje sarađuju jedna sa drugom. Naša otkrića potvrđuju ovo. Pokazali smo da su mravi pametniji u grupi, da je cjelina važnija od pojedinačnih dijelova. Za razliku od njih, formiranje grupa nije pojačalo kognitivne sposobnosti ljudi. Čuvena „mudrost gomile“, popularna u vremenu društvenih mreža, nije se pokazala u našim eksperimentima – rekao je Feinerman.