Tvrdnja je došla nakon što su i Sjedinjene Države i Kina pozvale na suzdržanost.

"Pakistan ima vjerodostojne obavještajne podatke da Indija namjerava izvesti vojnu akciju protiv Pakistana u sljedećih 24-36 sati", rekao je pakistanski ministar informiranja Attaullah Tarar u objavi na X-u. 

Napetost između Indije i Pakistana je ponovo dosegla kritičnu tačku nakon što je prije sedam dana militanti masakrirali 26 turista u planinskom gradu Pahalgamu u Kašmiru pod indijskom upravom. 

Indija je optužila Pakistan da je umiješan u napad – a Islamabad je ta optužbe odbacio. Pakistan je ponudio neutralnu istragu incidenta.

HISTORIJA SUKOBA

Historija sukoba između Pakistana i Indije jedno je od najtrajnijih i najsloženijih rivalstava u modernim međunarodnim odnosima, ukorijenjeno u kombinaciji historijskih, vjerskih, teritorijalnih i političkih faktora. 

Evo pregleda ključnih sukoba i napetosti:

Podjela i nezavisnost (1947.)

Kada je Britanska Indija stekla nezavisnost 1947. godine, podijeljena je na dvije države - pretežno hinduističku Indiju i Pakistan s većinskim muslimanskim stanovništvom. Podjela je izazvala jednu od najvećih masovnih migracija u historiji, praćenu užasnim nasiljem među zajednicama koje je uzrokovalo smrt i do milion ljudi i raselilo oko 14 miliona. Ovaj traumatični početak postavio je temelje za neprijateljstvo između dvije zemlje.

Prvi Kašmirski rat (1947–1948)

Ubrzo nakon podjele, izbio je sukob oko kneževske države Džamu i Kašmir. Iako je vladar Kašmira bio hinduista, većina stanovništva bila je muslimanska. Nakon invazije pakistanskih plemenskih snaga, Maharadža Kašmira pristupio je Indiji u zamjenu za vojnu podršku. Ovo je dovelo do prvog rata između Indije i Pakistana, koji je završio primirjem posredovanim ujedinjenim nacijama 1949. godine i uspostavljanjem Linije kontrole (LoC), kojom su Kašmir podijeljeni na područja pod upravom Indije i Pakistana. Indije je pripala kontrola nad dvije trećine teritorije, a Pakistanu nad jednom.

Drugi Kašmirski rat (1965.)

Godine 1965. Pakistan je pokušao infiltrirati snage u Kašmir pod upravom Indije kako bi podstakao pobunu. To je eskaliralo u rat velikih razmjera, koji je na kraju završio zastojem i primirjem postignutim uz posredovanje Sovjetskog Saveza i Sjedinjenih Američkih Država, formaliziranim Taškentskim sporazumom.

Bangladeški oslobodilački rat / Indijsko-pakistanski rat (1971.)

Ovo je bio značajan sukob koji je više vođen unutrašnjom pakistanskom politikom nego Kašmirom. Istočni Pakistan (sada Bangladeš) tražio je nezavisnost zbog političke i etničke marginalizacije od strane Zapadnog Pakistana (današnji Pakistan). Indija je vojno intervenirala u znak podrške bengalskim nacionalistima. Rat je doveo do stvaranja Bangladeša i odlučnog poraza Pakistana. Preko 90.000 pakistanskih vojnika se predalo - što je bila jedna od najvećih predaja od Drugog svjetskog rata.

Rat u Kargilu (1999.)

Pakistanski vojnici i militanti prešli su liniju kontrole (LIC) u Kašmir pod indijskom upravom u regiji Kargil. Cilj upada bio je prekinuti vezu između Kašmira i Ladakha i prisiliti Indiju na pregovore o Kašmiru. Nakon intenzivnih borbi i međunarodnog diplomatskog pritiska, posebno od strane SAD-a, pakistanske snage su se povukle.

Kontinuirane prekogranične tenzije i terorizam

Od Kargila, tenzije su ostale visoke, obilježene sukobima duž linije kontrole i višestrukim terorističkim napadima u Indiji, za koje Indija tvrdi da su ih podržale militantne grupe sa sjedištem u Pakistanu. Značajni incidenti uključuju napad na indijski parlament 2001. godine, napade u Mumbaiju 2008. godine i napad u Uriju 2016. godine, koji je izazvao hirurške napade Indije preko linije kontrole.

Zračni napadi u Balakotu (2019.)

Nakon samoubilačkog bombaškog napada u Pulwami (indijski Kašmir) u kojem je ubijeno 40 pripadnika indijskih paravojnih snaga, Indija je izvela zračne napade u Balakotu u Pakistanu, ciljajući na militantni kamp. Ovo je označilo prvi zračni napad jedne nuklearne sile na teritoriju druge od Drugog svjetskog rata. Ova epizoda je skoro ponovo gurnula dvije nacije u potpuni rat.

Opoziv Člana 370 (2019.)

Indija je opozvala Član 370, oduzimajući Jammu i Kašmiru njihov poseban autonomni status. Pakistan se snažno protivio ovom potezu, smanjujući diplomatske veze i pojačavajući tenzije. Iako nije riječ o direktnom vojnom sukobu, sukob je intenzivirao dugogodišnji spor oko Kašmira.

VOJNE SPOSOBNOSTI DVIJE NACIJE - INDIJA NADMOĆNIJA

Indija se trenutno nalazi na četvrtom mjestu na Globalnom indeksu vatrene moći za 2025. godinu, a Pakistan je na 12. mjestu. Indija ima oko 1,46 miliona aktivnog vojnog ljudstva, uz dodatnih 1,15 miliona u rezervi. Aktivna vojna snaga Pakistana iznosi 654.000 ljudi, uz podršku 500.000 pripadnika paravojnih snaga.

Indija se također može pohvaliti snažnijim obrambenim budžetom - približno 79 milijardi dolara za fiskalnu 2026. godinu, što predstavlja povećanje od 9,5 posto u odnosu na prethodnu godinu. Nasuprot tome, procijenjena izdvajanja Pakistana za odbranu za istu fiskalnu godinu iznose 7,6 milijardi dolara, što odražava značajan financijski jaz koji utječe na operativne i modernizacijske kapacitete.

Snaga tenkova i oklopna vozila: Indijska prednost na kopnu

Indijski oklopni korpus može se pohvaliti s više od 4.200 tenkova, od T-90 Bhishma do njegovih domaćih varijanti Arjun, dok Pakistan ima oko 2.627 tenkova. Indijska flota od 148.594 oklopna vozila također je utrostručena od pakistanske, što ukazuje na očiglednu prednost u mehaniziranoj kopnenoj borbi.

Poređenje ratnog vazduhoplovstva: Indija i Pakistan - borbeni avioni i avioni

Indija ima 2.229 vojnih aviona, uključujući 513 borbenih aviona kao što su Rafale, Su-30MKI i Tejas. Sa 1.399 aviona i 328 borbenih aviona, Pakistan značajno zaostaje i po količini i po sposobnostima. Indija također ima prednost kada su u pitanju helikopteri i platforme za dopunjavanje goriva u zraku, sa 899 helikoptera u odnosu na pakistanska 373, kao i šest aviona-tankera u odnosu na pakistanska četiri.

Iako manje veličine, pakistansko ratno zrakoplovstvo koristi sposobne avione poput JF-17 Thunder i borbenih aviona F-16.

Međutim, Pakistan posjeduje više vojnih aviona za obuku - 565 u poređenju sa indijskih 351 - što poboljšava njihov učinak u obuci.

Indijska mornarica u poređenju sa pakistanskom: nosači aviona, podmornice, razarači

Indijska pomorska flota broji 293 plovila, što je stavlja na šesto mjesto u svijetu. Njena imovina uključuje dva nosača aviona - INS Vikramaditya i INS Vikrant - 13 razarača i 18 podmornica. Ove platforme omogućavaju Indiji da projektuje moć izvan regionalnih voda, kvalifikujući je kao mornaricu plavih voda.

Pakistanska mornarica, nasuprot tome, upravlja sa 121 plovilom bez ikakvih nosača aviona ili razarača i održava flotu od osam podmornica. Njen ograničeni operativni opseg duž Arapskog mora klasificira je kao mornaricu zelenih voda, uglavnom ograničenu na obalnu odbranu.

Nuklearni i raketni kapaciteti

Obje zemlje posjeduju nuklearno oružje i sisteme za isporuku. Indijska raketa Agni-V, s dometom većim od 5.200 km, i tekući razvoj Agni-VI naglašavaju njene sposobnosti odvraćanja i od Pakistana i od Kine.

Pakistanska raketa najvećeg dometa, Shaheen-III, ima domet od približno 2.750 km. Izvještaji ukazuju na to da su u toku napori da se njen domet proširi na preko 3.000 km, navodno uz tehničku podršku Kine i Bjelorusije.

Demografska prednost: Veća mlada populacija i rezerve u Indiji

Indija ima demografsku prednost, sa skoro 24 miliona ljudi koji godišnje dostignu vojnu dob u poređenju sa 4,8 miliona u Pakistanu. Ova mlada populacija pruža Indiji dublji i održiviji regrutni fond. Indijska paravojna snaga od 2,5 miliona dodatno jača njene kapacitete za unutrašnju sigurnost i upravljanje granicama.

Uvoz i dobavljači oružja: Ko vojno podržava Indiju i a ko Pakistan?

U uvozu vojne opreme u Indiju prednjači Rusija, a slijede Francuska, Izrael i Sjedinjene Američke Države. Sve veći udio također dolazi iz domaće proizvodnje. Pakistan, kojeg su SAD označile kao glavnog saveznika izvan NATO-a (MNNA), uveliko se oslanja na Kinu za vojnu opremu, a slijede ga isporuke iz Turske, Francuske i Rusije. Obje nacije proširuju svoju domaću odbrambenu industriju.

(Ajdin B.)