Tada se počinje koristiti aerodrom u Butmiru.

Zbog potreba i uvođenja u eksploataciju novih tipova mlaznih aviona, koji su zahtijevali čvrste betonske podloge manevarskih površina, krenulo se u realizaciju ideje o gradnji novog sarajevskog aerodroma. Poslije dugogodišnjih analiza i ispitivanja pozicije budućeg aerodroma, odlučeno je da bude lociran u Sarajevskom polju, u neposrednoj blizini postojećeg travnatog aerodroma Butmir. Sama gradnja počela je krajem 1965. i trajala je nešto više od tri godine. Izgrađena je potrebna aerodromska infrastruktura: pista, rulne staze, platforma, skromna terminalna i upravna zgrada. Kontrolni toranj bio je također u sklopu aerodromske zgrade.

Aerodrom Sarajevo-Ilidža, kako se tada zvanično naziva, svečano je za civilni zračni promet otvoren 2. juna 1969. godine

Otvaranje novog međunarodnog aerodroma značilo je i da se otvaraju novi putevi i mogućnosti za razvoj civilnog zrakoplovstva. Promet putnika i zrakoplova u ovom se razdoblju povećavao postepeno tokom svake godine, ali je Sarajevski aerodrom i dalje imao ulogu aerodroma koji je osiguravao putnike aerodromima u Beogradu i Zagrebu.

Kandidiranjem Sarajeva za Zimske olimpijske igre 1984. (ZOI '84), javlja se potreba za proširenjem osnovnih kapaciteta Aerodroma: produženje postojeće piste, izgradnja nove paralelne rulne staze, novog terminala i objekta Službe kontrole letenja s novim kontrolnim tornjem.

U ratu je Aerodrom bio pod kontrolom srpskim paravojnih jedinica, koje počinju opću pljačku i uništavanje opreme, radionavigacijskih sredstava i svega ostalog što se nije moglo transportirati prema teritorijama pod srpskom kontrolom. Nakon rata Sarajevski aerodrom je obnovljen i 16. augusta 1996. godine ponovo je otvoren za civilni promet.

(NAP)