Pravni stručnjaci navode da se po slovu zakona postupak mora provesti bez odlaganja, a najkasnije u roku od jedne godine od dana potvrđivanja optužnice. Jasno je da je ovaj rok odavno probijen. Samo istraga u ovom predmetu trajala je punih šest mjeseci, od 09.02.2016. godine do 09.08.2016. godine, kada je podignuta optužnica. 

Po samom zakonu, pritvor mora biti sveden na najkraće nužno vrijeme, a u ovom slučaju optuženi Ljubo Seferović se nalazi u pritvoru već godinu i po dana, što je nepoznat slučaj u sudskoj praksi kada su u pitanju krivična djela protiv sigurnosti jasnog saobraćaja.

Pravnici s kojima smo razgovarali smatraju da je Inzko svojom porukom ustvari uputio jasnu kritiku na odugovlačenje ovog postupka. 

Glavni razlozi za odugovlačenje ovog postupka sastoje se u sljedećem:

Tužilaštvo uporno odbija da odbrani omogući uvid i fotokopiranje svih dokumenata tj. da odbrani dostavi taksativno navedene dokaze koji se nalaze u posjedu Tužilaštva

U članu 61. stav 2. i stav 5. ZKP FBiH je propisano pravo branioca, da nakon podizanja optužnice, ima pravo na uvid i fotokopiranje svih spisa i dokumenata. Ovo pravo branioca je apsolutno i bezuvjetno i njegovo kršenje predstavlja očiglednu povredu prava na odbranu i samim tim bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 312. stav 1. tačka d).

Načelo jednakosti u postupanju jedno je od osnovnih načela krivičnog postupka, propisano članom 15. ZKP FBiH, prema kojem je Sud dužan stranke i branioca tretirati na jednak način i svakoj od stana pružiti jednake mogućnosti pristupa dokazima i njihovom izvođenju na glavnom pretresu, odnosno da su Sud, Tužitelji i drugi organi koji učestvuju u postupku dužni s jednakom pažnjom da ispituju i utvrđuju kako činjenice koje terete osumnjičenog, odnosno optuženog, tako i one koje mu idu u korist.

Evropski sud za ljudska prava ističe da je jedna od osnova pravičnog suđenja u krivičnim postupcima „equality of arms“, odnosno jednakost u postupanju između optužbe i odbrane. Ovo načelo ogleda se kroz davanje i stvaranje mogućnosti za obje strane, optužbu i odbranu, da se upoznaju sa dokazima suprotne strane i da imaju slobodu da na iste odgovore (ESLJP: Dowsett v. The United Kingdom, Aplikacija broj 39482/98 od 24.06.2003. godine). Član 6. stav 1. Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, jednako kao i član 61. ZKP FBiH, propisuje da se odbrani objelodane svi dokazi koji su u posjedu tužilaštva.

Sve navedene odredbe su imperativnog karaktera i treba jasno naglasiti da Tužilaštvo nema slobodu diskrecione ocjene da li će i koji dokaz dostaviti odbrani. Svako suprotno postupanje predstavlja zloupotrebu položaja ili ovlašćenja od strane tužilaca. 

Navedeno predstavlja odgovor na istupanje tužioca Ćate Merisa sa glavnog pretresa održanog 08.12.2017. godine, kada je, suprotno temeljnim načelima krivičnog postupka, ubjeđivao Sud da Tužilaštvo nije dužno odbrani dostaviti sve dokaze.

Donošenje odluke o dokazima odbrane

Dana 21.10.2016. godine odbrani su od strane Tužilaštva dostavljeni isključivo oni dokazi koji su navedeni u samoj optužnici, zbog čega je odbrana insistirala da joj se omogući uvid i kopiranje i svih ostalih dokaza koji se nalaze u posjedu Tužilaštva.

Po okončanju dokaznog postupka Tužilaštva na nastavku glavnog pretresa 17.07.2017. godine odbrana je predložila svoje dokaze, o kojima je Sud odlučio na nastavku glavnog pretresa 07.09.2017. godine.

Tek 18.07.2017. godine Tužilaštvo je odbrani dostavilo još jedan dio dokaza, koji su navedeni u aktu Tužilaštva od 14.07.2017. godine. Nakon analize ovih dokaza odbrana je došla do saznanja da Tužilaštvo u svom posjedu ima još više od 200 neobjelodanjenih dokaza, dakle dokaza koji nisu dostavljeni odbrani. Zbog toga je odbrana dana 13.09.2017. godine Tužilaštvu predala zahtjev za dostavljanje ovih preko 200 taksativno navedenih dokaza, a kopija tog zahtjeva je dostavljena i Sudu.

Upravo iz razloga što Tužilaštvo nije odmah nakon podizanja optužnice odbrani omogućilo da izvrši uvid i kopiranje svih dokaza odbrana je bila prinuđena da po preuzimanju dokaza Sudu predloži i preostale dokaze odbrane.

U tom smislu na nastavku glavnog pretresa 24.10.2017. godine odbrana je Sudu predala podnesak sa preostalim (redovnim) dokazima odbrane.

Dakle, bitno je naglasiti da se ne radi o dodatnim dokazima odbrane nego o redovnim dokazima odbrane iz člana 276. stav 2. tačka b) ZKP FBiH, koje odbrana nije ni mogla ranije predložiti obzirom da je Tužilaštvo tek 18.07.2017. godine odbrani dostavilo te dokaze.

Prijedlog za čitanje iskaza iz istrage dr. Alije Čelje

Imajući u vidu navedeno sasvim je legitiman prijedlog odbrane da Sud na osnovu člana 288. stav 2. ZKP FBiH odbrani omogući da na nastavku glavnog pretresa 18.12.2017. godine, izvede dokaz čitanjem Zapisnika MUP KS od 07.06.2016. godine o saslušanju, u međuvremenu preminulog, dr. Alije Čelje, koji dokaz je Tužilaštvo dostavilo odbrani naknadno tek 18.07.2017. godine, zbog čega  odbrana ovaj dokaz nije mogla predložiti 17.07.2017. godine nego je isti predložen na nastavku glavnog pretresa 24.10.2017. godine.

Prekid glavnog pretresa dok Tužilaštvo odbrani ne dostavi preostale dokaze

Na osnovu člana 267. ZKP FBiH Sud treba da prekine glavni pretres zbog pripremanja odbrane, i na osnovu člana 14. stav 2. ZKP FBiH naloži Tužilaštvu da odbrani bez odlaganja dostavi preko 200 dokaza taksativno navedenih u zahtjevu odbrane od 13.09.2017. godine.

Bez dostavljanja ovih dokaza odbrana ne može pristupiti ispitivanju svjedoka odbrane, pa samim tim niti svjedoka Elvedina Boje i Nermina Halilovića (policajaca MUP KS), koji su pozvani za nastavak glavnog pretresa 18.12.2017. godine.

Advokat porodice Memić Ifet Feraget navodi da protek vremena neće zaustaviti porodicu Memić u traganju za istinom i traženju odgovornosti tužilaca i pripadnika MUP KS u ovom slučaju, u čemu ću ih on podržavati sve do kraja.


(Patria)